De Tour de France zit erop en we hebben kunnen smullen van topsport, spanning en sensatie. Ook voor de personeelsmanager een interessante tour. Dat dopingzondaars zonder meer ontslagen kunnen worden, daar kan ik me in vinden, voldoende aanleiding voor een dringende reden.
Maar de hele toestand rond Rasmussen is van een andere orde. Hier spelen elementen van strategisch HR beleid mee. Ik denk dat de RABO-bank hier een essentiële fout heeft gemaakt. Het hele verhaal is eigenlijk pas begonnen toen Rasmussen in de gele trui terecht kwam. Op dat moment ontstond er een hetze tegen de renner, diverse berichten doken op en uiteindelijk heeft de directie van de ploeg de renner uit de Tour gehaald en ook ontslagen.
Is het vertellen van een leugen een reden voor ontslag? En zo ja, ook een reden voor ontslag op staande voet? Het feit was al lang bekend, dus een dringende reden lijkt niet aanwezig. Maar de ploeg had ook eens beter rond moeten kijken. De Tour de France speelt zich voor het grootste deel af in Frankrijk en de Fransen zijn een bijzonder volk. Als medewerker van een Frans bedrijf kan ik daar over meepraten.
Fransen kunnen niet tegen verlies en als ze gaan verliezen dan passen ze snel de regels aan. De Franse renners deden niet echt mee, moesten iedere keer passen als er echt gefietst ging worden. Dat is voor dit volk een reden om vals te gaan spelen en dan starten ze het spel van de verdachtmakingen. Dat hebben ze met Armstrong gedaan en dat deden ze nu met Rasmussen. Strategisch heeft de RABO bank geblunderd door zich door deze strategie van verdachtmakingen te laten leiden. Daar had men boven moeten staan. Door deze ingreep heeft de ploeg niet alleen de renner onregelmatig ontslagen (ik ben benieuwd naar de rechtzaken daaromtrent) maar ook de andere renners van de ploeg zwaar gedupeerd. Een verkeerde strategie, die de ploeg en de sponsor zwaar zal kunnen opbreken. De eerste mensen hebben hun rekening bij de bank al opgezegd.
Bij strategisch HR bepaal je je handelen door de belangen van alle stakeholders mee te nemen in het besluit. In dit geval is er alleen maar gereageerd op een hetze, een hetze die te verwachten was. Er is geen rekening gehouden met de belangen van Rasmussen, de werknemer, de overige werknemers, de sponsor en de klanten (wij dus, de wielerliefhebbers). Het was beter geweest om Rasmussen in de Tour te houden, hem te berispen voor zijn gedrag en hem de wacht aan te zeggen. Dan laat je zien dat je je oren niet laat hangen naar de nukken van die Fransen, want dat is eigenlijk alles wat er aan de hand was.
Geef een reactie