Duurzaamheid speelt een steeds grotere rol in onze samenleving. Dat zien we terug in de groene winkel – en in de verwachting van de consument dat organisaties zich inzetten voor duurzaamheid. De vraag rijst hoe we duurzaamheid moeten opnemen in onze organisatie – en hoe ver onze verantwoordelijkheid reikt. Sommige auteurs zijn van mening dat een organisatie maar één verantwoordelijkheid heeft: om winst te maken. Anderen zijn van mening dat we iets dat zo belangrijk is voor ons voortbestaan als duurzaamheid, niet enkel over kunnen laten aan de overheid, die slechts traag inspringt op ontwikkelingen. Als HRM’ers hebben wij ook te maken met duurzaamheid: in ons personeelsbeleid, in de organisatiecultuur en structuur. En in onze omgang met andere mensen. In het kader van dit laatste doet het me plezier om een reeks van vijf artikelen over duurzaamheid aan te kondigen.
Duurzaamheid in de 21e eeuw
De auteur van de aankomende reeks is Bert-Jan van der Mieden. Bert-Jan schreef eerder het boek De mens in de 21e eeuw, waar ik al eerder review over schreef. Bert-Jan heeft een duidelijk project: hij wil de wereld verbeteren. Dit doet hij vanuit zijn achtergrond als psycholoog, wat resulteert in een menselijke – en op de mens gerichte – benadering. Ook beschikt Bert-Jan over het talent om zijn ideeën te relateren aan maatschappij brede ontwikkelingen. Hierdoor wordt zijn visie scherper en relevanter. Zeker voor de HRM’er die in-de-praktijk staat leiden zijn stukken hierdoor tot een scherper inzicht.
Een kwestie van perspectief
Nu schrijf ik een inleiding op voornoemde reeks om de context van de reeks helderder te maken. Hierbij vind ik dat ik ook moet aangeven waar ik met Bert-Jan van visie verschil. Zo hoop ik de waarde van zijn artikelen scherper te kunnen beschrijven. Bert-Jan neemt naar mijn mening een wat abstract uitgangspunt: op twee manieren. Ten eerste schrijft hij vanuit een idealisme, dat zeer aansprekend is, maar dat voor veel bedrijven wellicht ‘niet van alle dag’ zal zijn. Ten tweede kiest Bert-Jan voor het perspectief van de mens – niet van de organisatie. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan idealisme vanuit de organisatie: omdat ik dit realistischer vind en omdat ik denk zo meer aan te sluiten bij de mensen die mijn artikelen lezen. Met die reden ben ik erg blij met Bert-Jans artikel, doordat hij de zaken vanuit een ander perspectief bekijkt, kunnen we elkaar aanvullen. Zo leer ik extra van zijn stukken. En ik hoop u ook.
Ik wens u veel leesplezier in de reeks “Handleiding duurzaamheid voor organisaties”.
Geef een reactie