Leiderschap… modellen, hoogdravende sprekers, machtig mooie onderzoeken, trends, scholing. Het is echt een ‘dingetje’. En het is ook interessant natuurlijk – en belangrijk. Maar soms denk ik: door het zo groot en belangrijk te maken, kun je weleens vergeten wat het in de dagelijkse praktijk betekent.
Leiderschap – waar gaat dat eigenlijk over?
Laatst mocht ik met een (toekomstige) klant een workshop doen. Over zelfroosteren, zelforganiseren. Over feedback geven, over het nemen van verantwoordelijkheid en het tonen van eigenaarschap. Er gebeurde meteen al iets boeiends toen ik de volgende anekdote vertelde…
“Ik was laatst bij een team in de kinderopvang dat ondertussen ongeveer een jaar actief werkte met zelfroosteren”. Ze waren klein begonnen onder leiding van een voortvarende manager. Annemarie, zo heette de manager, wilde graag dat haar team zou groeien. Verantwoordelijkheid nemen – het vertrouwen hebben – en vooral: een boel taken en zaken zelf oplossen.
Op mijn vraag hoe het nu ging vertelde ze over de ontwikkeling van een jonge collega die sinds een jaar of twee in het team werkte. Bij het begin van het zelfrooster-traject was ze een ‘muurbloem’ – er was in het team behoorlijk wat gedoe en de vraag was of het wel zou lukken om hen te laten samenwerken en verantwoordelijkheid te nemen voor het rooster.
Nu – na een jaar – kon Annemarie zien dat de teamontwikkeling ver voorbij gaat aan het maken van het rooster. Dat rooster maken ze fluitend. Maar de ruimte, het vertrouwen, de verantwoordelijkheid houdt niet op bij het rooster! ‘Ze’ denken ondertussen over vanalles en nog wat mee. En na 😉
Het sprekende voorbeeld daarvan was dat die jonge collega onlangs resoluut het voortouw had genomen: Die bananen die wij dagelijks van onze vaste (voorgeschreven) leverancier krijgen – die vind ik er niet zo smakelijk uitzien. Zijn bruin, wat zacht…. Kan dat nou niet anders? Laten we ze NIET meer bestellen – dagelijks als ik hiernaartoe kom, kom ik langs de supermarkt. Misschien wel goedkoper, maar in ieder geval dagelijks echt verse bananen! Kinderen blijer – ouders tevreden – gewoon een prima idee!
Je kunt je voorstellen hoe blij en trots Annemarie is op haar team – dat meer en meer zelf organiseert.”
Gedurende mijn verhaal tijdens de workshop schoof 1 bepaalde deelnemer steeds een beetje meer onderuit. Ze kon niet verbergen dat het verhaal iets met haar deed. En dat kan ik natuurlijk niet laten liggen!
Dus ik vroeg haar: “wat vind je van dit verhaal? Is het iets dat je aanspreekt en dat je ook zou willen?” “Nou” – begon ze – “ik moet bekennen dat ik ongeveer een maand geleden een medewerker aan mijn bureau had met een vergelijkbaar voorstel. Ze wilde iets kleins veranderen, omdat haar dat een beter idee leek. En ik heb NEE gezegd!!!! Het idee heb ik eigenlijk niet eens goed gewogen, maar meende dat het maar lastig zou zijn – en niet nodig, want we doen dat al jaren op dezelfde manier…”
En ik realiseer me nu pas wat er gebeurde. En besef me vooral wat dat ook voor de toekomst betekent. Die medewerker kijkt de volgende keer wel beter uit om met een goed idee te komen, die heb ik wel voldoende afgeschrikt. Daar ga ik nog even werk van maken – ik zie mezelf als meewerkende en coachende leidinggevende… dus haar houding en gedrag moet ik juist optimaal faciliteren en stimuleren!”
Conclusie: leiderschap zit ‘m in kleine dingen, in woordjes soms. Begin daar nu eens oog voor te hebben 😉
Geef een reactie