Mijn vorige blog over Het Nieuwe Werken (Het Nieuwe Werken? Afschaffen!, red.) riep nogal wat reacties op. Immers, zo erg als ik het beschreef kon het toch niet zijn. Want bij bedrijven waar de mensen die de moeite namen om te reageren zelf het nieuwe werken hadden geïmplementeerd, daar was het veel beter. En ondanks dat ik daarover twijfel, ga ik er in beginsel maar vanuit dat ik het gewoon slecht heb getroffen, qua Nieuw Werken.
Toch heb ik nou nog nooit goed uitgelegd gekregen wat Het Nieuwe Werken dan wel is. Want mijn ervaringen schijnen niet te kloppen met de werkelijkheid zoals het bedoeld is. Maar eigenlijk maakt het me ook niet zoveel uit hoe het Nieuwe Werken dan wel bedoeld is. Waar het mij om gaat is dat er bedrijven en organisaties ontstaan waarin mensen met heel veel plezier naar hun werk gaan. Waar er top-prestaties geleverd worden, waar er vertrouwen is in elkaar, waar overbodige (dus ongeveer alle) procedures geschrapt worden, waar het management zichzelf heeft getransformeerd naar meewerkend voorman of –vrouw, waar gelachen wordt, waar er een plek is voor een ieder, waar echte teams zijn, waar collega’s wat voor elkaar over hebben, waar de meewerkend voormannen ook echt het goede voorbeeld geven en waar collega’s zichzelf kunnen ontwikkelen.
Want voor mij is dat Nieuw Werken. Of beter gezegd: voor mij zou dat werken moeten zijn. Zonder toevoegingen van nieuw en oud. Een heleboel mensen bij elkaar die heel veel toegevoegde waarde leveren aan zichzelf, aan elkaar, maar bovenal aan de klant en de maatschappij.
Werk waarbij de werkenden zoveel plezier hebben in hun werk, dat ze niet het idee hebben dat ze aan het werk gaan. Dat ze het idee hebben dat ze onwijs gave dingen aan het doen zijn, waar zijzelf en anderen blij van worden, in een omgeving die inspireert, en waar je als klap op de vuurpijl ook nog voor betaald krijgt.
Of is dat teveel gevraagd?
Geef een reactie