Het kan een beroepsdeformatie zijn, maar ook tijdens mijn vakantie in Thailand zie ik weer overal assessment kansen. Hotelpersoneel, bedienden, reisagenten, handelaars: er zijn grote verschillen te zien in hun competenties. Voor personeel werkzaam in de toeristenbusiness – een zeer belangrijke economische peiler van Thailand – ligt een zeer eenvoudig testje voor de hand. In drie minuten kun je nagaan hoe het met iemands Engels gesteld is.
Een simpel arbeidsproefje als:
“I’m a vegetarian, what do you recommend from the menu?”
of
“Do you have a time schedule of the ferries to Ko Tao?”
zou wonderen doen wat betreft het service niveau aan de verwende toerist.
Terug naar Nederland geldt hetzelfde. Het is bekend dat gewone vakkennis wel degelijk onderscheid maakt tussen de competente en minder competente kandidaat. Bij selectie – kan zelfs telefonisch – is een klein rijtje ‘examenachtige’ vragen voldoende als eerste schifting. Als ik een testpsycholoog zou moeten voorselecteren zou ik het volgende vragen:
- “Welke aanbieders van testmateriaal zijn momenteel leidend in Nederland?”
- “Kunt u iets zeggen over de psychometrische aspecten van ipsatieve tests?”
- “Kunt u mij in het kort uitleggen hoe factoranalyse werkt?”
- “Kunt u mij twee voor- en twee nadelen noemen van testen per internet?”
- “Wat is uw advies voor het probleem dat allochtone kandidaten systematisch
lager scoren op capaciteitentests?”
Een kandidaat die op deze vragen adequaat antwoord geeft is wat mij betreft door naar de volgende ronde. Hoezo beroepsdeformatie?
Geef een reactie