Een paar dagen geleden werd ik gebeld door een recruiter over mijn sollicitatie voor de functie van HR-medewerker bij een bedrijf in Den Haag. Het telefoontje kwam wat onverwachts en kwam eigenlijk niet zo goed uit, het overviel me een beetje. Mijn bezorgdheid escaleerde toen ze rechtstreeks vroeg hoeveel jaar ik eigenlijk in HR heb gewerkt, gezien het feit dat er een groot gat van 10 jaar zit tussen mijn laatste werkervaring en nu. De afgelopen 10 jaar waar ik zo van geniet met zowel frustratie als opwinding, stress en geluk is het moederschap.
Gat in mijn CV
De bezorgdheid werd al snel irritatie toen deze jonge dame – van wie ik aannam dat ze begin twintig was – me op dwingende toon bleef vragen wat ik in deze 10 jaar heb gedaan. Ik denk dat alle moeders deze vraag redelijk vervelend zouden vinden. Zo ervaarde ik het in elk geval wel. Zeker omdat ik drie kinderen heb en geen schoonouders, ouders of andere familie in een radius van 800 kilometer heb wonen.
Cruciale vaardigheden
Gelukkig kon ik mijn positieve instelling enigszins behouden en legde ik uit dat ik vind dat ik over het algemeen een beter mens ben geworden. Ik heb een aantal kernkwaliteiten opgedaan die cruciaal zijn op het gebied van HR. Een van de belangrijkste kenmerken van HR-professionals is bijvoorbeeld het vermogen om te kunnen organiseren. Dit omvat sterke time managementvaardigheden en het vermogen om taken efficiënt uit te voeren. Ik kan heel veel persoonlijke ervaringen benoemen van het mogelijk maken van een vrijgezellenfeest, het regelen van een grootschalig verrassingsfeest tot 3 jaar achter elkaar tour d’Europe voor familie en vrienden uit verre landen organiseren. En op dagelijkse basis; het bijhouden van de agenda van een huishouden en drie kleine kinderen, evenals het bijhouden van de behoeften en genoegens van alle leden en ervoor zorgen dat eraan wordt voldaan. Multitasken en werken onder stress staan hierbij centraal.
Effectieve communicatie
Bovendien is een primaire functie van HR-professionals het faciliteren van communicatie. Niet alleen mondeling, maar ook schriftelijk. Een deel van communicatie gaat om onderhandelingsvaardigheden. Vooral tijdens conflicten is het vermogen om neutraal te blijven tussen twee of meer sterke belangen erg belangrijk, en om op een creatieve manier een bevredigende probleemoplossing te bieden. Daarnaast is het vermogen om prioriteiten te stellen en emotionele steun te bieden aan partijen die niet tevreden zijn met de uiteindelijke beslissing van belang. Het handhaven van een positieve houding en integriteit om een voorbeeldfunctie te vervullen en een positieve cultuur te creëren is hierbij cruciaal.
Verschillende achtergronden
Om organisaties optimaal te laten functioneren, of in mijn geval: een happy family, speelt HR een belangrijke rol om ervoor te zorgen dat alle mensen met verschillende achtergronden (vergeet niet dat mijn huishouden vier talen spreekt) kan samenwerken binnen en met andere externe instellingen zoals school, de voetbalclub, zwemclub, scouting, dansclub en nog veel meer. Dit kan van alles zijn, van het vinden van de balans tussen werk en plezier, actief en gezond blijven en het stimuleren van talent, groei en ontwikkeling.
Persoonlijke ontwikkeling
Naast wat ik hierboven heb vermeld, heb ik vorig jaar een opleiding en verschillende cursussen gevolgd en afgerond om mijn interesse en kennis in Human Resources Management te verdiepen. Daarnaast heb ik enkele taalcursussen gevolgd om te voorkomen dat ik om de tuin zou worden geleid door de 11 en 9 jarige die beter Nederlands en Frans spreken dan ik. Mijn computervaardigheden blijven scherp; een feestje organiseren met behulp van Google sheets, een maandelijks budget met Excel, en gebruik maken van social media. Trots zei ik tegen de recruiter aan de telefoon: ”ik sta niet stil, ik behoud mijn integriteit en ik blijf mezelf ontwikkelen”.
Ze concludeerde helaas dat ik geen recente en relevante werkervaring heb in HR en mijn sollicitatie hield daarmee op. Ik heb de jongedame tenslotte beleefd gevraagd: “wat zoekt u eigenlijk?” Een bevredigend antwoord kreeg ik helaas niet.
Het feit dat ze herhaaldelijk dezelfde vraag stelde, waarvan het antwoord duidelijk op mijn CV staat, verbaasde mij. Zo’n telefoongesprek is eigenlijk een verdere screening op het niveau van zelfkennis, het vinden van ongeschreven informatie en een bevestiging van de feiten op een CV. Dat gevoel kreeg ik echter niet.
Worden levenservaring, vaardigheden, kennis en denkniveau niet meer gewaardeerd in de wereld van recruitment? Is het belang van werkervaring een garantie voor een goede aanwerving? Wat vinden jullie hiervan? Ik hoor het graag.
Geef een reactie