Onlangs plaatsten wij een kort berichtje over een sponsoractie van Expand.
Het ging daarbij om een jeugd hockeyteam. Een team van 11 jongens in de leeftijd van 10 en 11 jaar. Deze jongens vormen samen het 1e team van de oudste mini’s. Een fanatiek clubje dat drie per week traint en op zaterdag competitie speelt. Als ouder van één van hen sta ik regelmatig langs de lijn. Natuurlijk zijn veel ouders trots op hun kind maar regelmatig komt het schaamrood mij op de kaken wanneer ik andere ouders observeer terwijl zij hun kroost aanmoedigen.
Het is niet voor niets dat de overheid actief campagne voert tegen deze schreeuwende of gebarende ouders. Vaders en moeders ontladen namelijk hun opgekropte doordeweekse stress in het weekend bij de sportwedstrijd van hun kind. Dit is gebleken uit een onderzoek van TNS NIPO. Van de ondervraagden geeft ruim de helft toe dat hun doordeweeks opgebouwde stress een van de factoren is die bijdraagt aan het net iets te fanatieke gedrag langs het veld (bron: JMouders.nl).
Stress
“Doordeweeks opgekropte stress” wat zou daar nou de oorzaak van zijn? Ligt het in de privésfeer, is het werkgerelateerd of zorgt juist de combinatie van beide voor spanningen? In een ander artikel lees ik dat HR managers stress zien als hét belangrijkste probleem voor de gezondheid van hun personeelsbestand. Te veel overuren draaien en te weinig vakantie nemen worden als belangrijkste oorzaken hiervoor gezien. Ongeveer de helft van de verloren arbeidsdagen is een gevolg van stress.
De stress kan ontstaan door een te hoge werkdruk, maar ook door agressief gedrag van klanten, pesterijen van collega’s, of weinig controlemogelijkheden. Stressklachten worden vaak te laat gesignaleerd en er wordt meestal inadequaat op wordt gereageerd. Er is volgens dit artikel bovendien te weinig kennis van stress, vooral bij managers (bron Nobol (link werkt niet meer per 8-5-2015, red.)).
Dus: tijd om stress op de HR agenda te zetten in uw organisatie?
Geef een reactie