Het is oktober 2017 en precies 4 jaar geleden (op 1 oktober 2013) was mijn eerste werkloosheidsdag. Een van de dingen die ik ongelooflijk leuk vind om te doen, is schrijven en in september 2014 verscheen dan ook mijn eerste blog op de website van Expand met de titel “Kansen op de arbeidsmarkt creëer je zelf?!”. Toen was ik inmiddels bijna een jaar werkloos in een arbeidsmarkt waar het ontzettende lastig was een baan te vinden, zeker als je viel in de categorie 50+… Toch is het mij gelukt. Per augustus 2015 ben ik weer aan het werk gegaan en nu, 4 jaar na de 1e werkloosheidsdag in mijn werkbare leven, ben ik opnieuw werkloos…
Ach jee, hoor ik je denken, maar nee hoor, geen ach jee nodig…
Ik heb de afgelopen 2 jaar mijn energie mogen steken in het professionaliseren van een HR afdeling en dat is volgens mij redelijk goed gelukt. Ik ben het bedrijf dankbaar voor alles wat ik heb geleerd in de afgelopen 2 jaar en voor de relaties die ik heb mogen bouwen. Daarnaast ben ik er achter gekomen waar ik zelf energie van krijg en waarvan niet en, ik weet nu nog beter dan ooit wat ìk wil. Uitgangspunt voor mij is dat ik niet meer op zoek ben naar een “baan”, maar naar een opdracht, een interim klus of project, waar ik mijn ei in kwijt kan en waar ik zelf blij van word! En als die dingen toevallig allemaal in een nieuwe baan zitten, dan kan dat uiteraard ook!
Wat is veranderd ten opzichte van 2013… Hoewel ik nog steeds redelijk wat publicaties voorbij zie komen m.b.t. het stigma “categorie oudere werklozen”, is de arbeidsmarkt duidelijk anders. Daar waar ik best heel veel sollicitaties deed waarop ik geen enkele reactie kreeg, word ik nu benaderd door bureaus, recruiters etc. die geïnteresseerd zijn in een kennismaking en dat is wennen. Voor hen is de markt dus zo veranderd dat de categorie 50+ toch interessant wordt om mee in gesprek te gaan. En nee, ik ben niet op zoek naar een vaste baan, ik ben niet op zoek naar “zekerheid” (wat dat dan ook moge betekenen), ik wil heel graag leuke dingen doen en daarbij mijn kennis kunnen inzetten.
Wat mij opvalt op social media, en met name LinkedIn, is de eindeloze stroom van “berichten” met als insteek “ik heb een nieuwe baan” en dan vaak gevolgd door: “na >10 jaar bij ….. is het tijd voor een nieuwe uitdaging”. De markt maakt dus dat er veel beweging komt en dat snap ik ook, maar wat ik me dan meteen afvraag is, waren die mensen de afgelopen jaren nog wel gelukkig met het werk wat ze deden? Het feit dat ze na zo een lange tijd overstappen naar een nieuwe werkgever maakt dat ik mij niet aan de indruk kan onttrekken dat er dan al veel langer een behoefte was aan “iets anders”. Maar in economisch slechte tijden, ga je een vast dienstverband niet inwisselen voor een tijdelijk contract met de kans op niet verlengen… En ook dat snap ik, vanuit mijn eigen (financiële) perspectief heb ik waarschijnlijk “makkelijk praten”.
De huidige markt maakt dat er weer energie gaat stromen in bedrijven, dat er weer geïnvesteerd wordt in talent en dat mensen weer kansen zien en pakken, heerlijk is dat! En ik? Komt het goed met mij? Zeker weten! Ik heb gewerkt aan mijn profiel en LinkedIn pagina (inclusief profielfoto gemaakt door een professional), waarop ik al veel leuke reacties krijg en maak een frisse start op een hele nieuwe arbeidsmarkt. Ik heb leuke contacten en ben met heel veel dingen bezig. Ik voer gesprekken en zoek naar passende “klussen” en… ik heb stiekem (weer) tijd om te lezen en te genieten van alle kleine dingen in het leven en ook heel belangrijk, ik heb weer tijd om te schrijven! Heerlijk!
Tot de volgende blog!
Geef een reactie