OCHTENDGYMNASTIEK, MIDDAGOEFENINGEN, AVONDTRAINING …
Wat doet u als u ’s morgens wakker wordt? Even de spieren losmaken voor de nieuwe dag? En daarna? In de auto, naar de zaak, achter het bureau, mail openen, telefoneren, vergaderen, klussen klaren, vlugge lunch, doorspurten met alle klussen, tussendoor weer bellen, mailen, vergaderen, agenda voor morgen maken, medewerkers zien en spreken, mensen van buiten ontvangen, zelf ook nog even klant(en) spreken, idem de baas, als uzelf geen baas bent, pfff zeggen als iedereen het kantoor heeft verlaten, eindelijk stilte om geconcentreerd aan die lastige opdracht bezig te zijn en dan over een rustige weg huiswaarts, muziekje aan, telefoon in de uitstand, heerlijk …dat dagelijkse ritje naar huis, waar nog een paar andere taken op u wachten. Is zo uw dag gewoonlijk? Nou, dan kennen wij elkaar weer.
Als je in een goede conditie bent, ach dan is dit allemaal best vol te houden en geeft de spanning die je dagelijks ervaart je ook dat machtige gevoel dat je de wereld aan kunt, dat je betrokken bent, erbij hoort en er toe doet in jouw wereld. Maar soms moet je iets extra’s doen. Wat? Daarover deze Opstarter.
Een oude vriend
Recent ontmoette ik iemand uit een verleden dat al jaren achter mij ligt. Wij kwamen met elkaar in contact via een mailtje over een meerdaagse training waarvoor ik hartelijk werd uitgenodigd. Meestal gaan die dingen bij mij linea recta het ronde archief in, maar deze viel me op omdat er een gezicht bij zat dat ik kende. Maar wie was hij? Na enig nadenken viel het kwartje en wist ik dat hij een van mijn sergeanten was geweest ten tijde van mijn militaire dienst. Maar nu trainer/coach? Hoe was hij in die business geraakt? We maakten een afspraak.
Hij vertelde me dat hij bij defensie een taak had waarbij hij voortdurend moest schakelen en oplossingen moest bedenken voor allerlei plannen. Dus was een groot inlevingsvermogen en improvisatie talent vereist. Fysiek was dat allemaal geen probleem, maar psychisch ontstond er een wanorde die hij niet meer kon ontwarren. “Ik raakte overstretched, maar gelukkig niet burned out. Toen ik kans zag om een poosje van “radiostilte” om mij heen te genieten, ben ik op zoek gegaan naar antwoorden.
Ik wilde weten wat mijn drijfveren waren. En waar ik mijn energie en talenten beter kwijt kon dan bij defensie. Tot mijn grote ergernis merkte ik dat ik in een traject geplaatst was, waarvan het enige doel was er iemand lang in te houden! Ik kreeg er dus stress bij, maar realiseerde me tegelijk dat dit een keerpunt in mijn leven was.
Juist niet ontspannen
Weet je, Michiel, veel teveel mensen die overstretched zijn/lijken, krijgen een advies mee om eens lekker te gaan ont-strechen. Ga lezen, wandelen, in de zon zitten. Geen spanning aub. Ontspannen moet je! Ik heb dat juist niet gedaan. Ik ben op zoek gegaan naar drie simpele dingen. Iets waar ik al goed in ben. Iets waarin ik me kan ontwikkelen. En iets waar ik veel moeite voor moet doen. De sportschool lag voor de hand. Voor mij als een warm bad. Mijn ochtendgym?
Voor het tweede ben ik gaan leren jongleren. Iets dat niet belastend is en dat ik met discipline en training kon bereiken. Mijn middagoefening? Voor het derde ben ik een opleiding gaan volgen om mijn ervaringen te kunnen overbrengen. Mijn belangrijkste drijfveer eigenlijk. Zo ben ik trainer/coach geworden om mensen die ziek en overspannen dreigen te raken, juist niet te bevestigen in hun ziektebeeld (Ga lekker een poosje ontspannen), maar dat te doorbreken met een trainingsprogramma (Mijn avondtraining?). Met deze drietraps aanpak die heel simpel is in te passen in managementtrainingen, ben ik nu succesvol bezig en train ik managers bij een zeer bekend trainingsinstituut.”
Persoonlijke training
Wat een eenduidige en goede aanpak, dacht ik, terwijl we samen naar de parkeerplaats liepen. Ochtendgymnastiek, Middagoefening en Avondtraining. Zelf in te vullen met drie simpele dingen. Iets waar je al goed in bent, iets dat je graag verder ontwikkelt en iets waar je moeite voor moet doen. Het persoonlijk trainingsprogramma voor elke dag. Opdat u en ik dat machtige gevoel willen houden dat wij er toe doen. Voor onze organisaties, onze medewerkers, onszelf en ons thuisfront.
Vlak voor we afscheid namen, riep hij ineens: GGGEEFFT AAAAACHT! En daar stonden we. Twee mannen, in pak, buik in, strak in de houding … en brullend van het lachen.
Ik wens u een vlot marcherende werkweek.
Geef een reactie